Dbałość o ojczysty język, kulturę oraz szacunek dla przeszłości i tradycji jest jednym z podstawowych elementów kształtujących tożsamość narodową. Pamięć o dokonaniach przodków nierozerwalnie łączy się z poczuciem dumy z przynależności do danego narodu. Powoduje to wzmacnianie więzi pomiędzy członkami wspólnoty narodowej i decyduje o jej spójności i sile. Aby ten cel osiągnąć konieczne jest stałe kultywowanie pamięci i szacunku dla dorobku wielu pokoleń Polaków. Nasza przeszłość obfituje w dziesiątki dramatycznych wydarzeń, które świadczą o wielkości Narodu Polskiego.
Historia Państwa Polskiego liczy ponad tysiąc lat. Mamy powody do dumy, nie musimy szukać za granicą przykładów bohaterstwa, poświęcenia i pracowitości. Mamy też bogatą kulturę i wkład w osiągnięcia naukowe. Nasz naród wydał wielu ludzi, których zazdrości nam cały świat. Braliśmy aktywny udział w kształtowaniu losów świata. Przez setki lat przodowaliśmy pod względem tolerancji religijnej i narodowościowej, a nasi żołnierze walczyli za wolność dziesiątków narodów podczas wojen światowych i powstań narodowowyzwoleńczych w różnych zakątkach świata.
Bardzo wielu zazdrości nam wspaniałej przeszłości. Nie dorównują nam. Przez to starają się umniejszyć nasze dokonania lub powodować, aby wszyscy o nich całkowicie zapomnieli.
Nie możemy na to pozwolić. W naszym, najlepiej pojętym interesie, leży przypominanie światu i naszym rodakom, że Polska była kiedyś państwem wielkim i zaliczającym się do mocarstw europejskich. Pamięć o tym, jesteśmy wręcz winni naszym przodkom. To im zawdzięczamy, iż teraz posiadamy możliwość nieskrępowanego rozwoju. Zawdzięczamy im posiadanie własnego państwa i silnego liczebnie, w pełni ukształtowanego narodu.
Nie udałoby się tego wszystkiego osiągnąć gdyby nie ogromny wysiłek i ofiarność wielu pokoleń świadomych swej narodowej tożsamości Polaków. To dzięki poczuciu polskości i silnemu przywiązaniu do języka, kultury i tradycji udało się ocalić naszą wspólnotę i przetrwać lata niewoli. Powiodła się nasza walka z wrogimi, totalitarnymi potęgami zagrażającymi naszemu istnieniu, a wręcz dążących do biologicznego unicestwienia Polaków.
Wiele państw zniknęło z mapy Europy, wiele wegetuje na jej marginesie i nie ma już szans na powrót do dawnej świetności. Nasza sytuacja jest inna. Naród Polski jest narodem wielkim. Jest wielki duchem wspaniałej przeszłości, która jasno wskazuje nam drogę jaka powinniśmy obrać. Kierując się przykładem zwycięskich polskich patriotów możemy i teraz podjąć walkę o przywróceniu naszemu narodowi należnego mu miejsca w świecie.
Mamy ku temu wszelkie możliwości, a nasza Ojczyzna najzwyczajniej zasługuję na to, by po raz kolejny podjąć walkę o jej ocalenie.
Nasi przodkowie potrafili wykazać niezwykły hart ducha, męstwo i zdolność do poświęceń. Cechy te wielokrotnie pozwalały nam niwelować liczebną czy też techniczną przewagę wroga. Jakże często cały świat podziwiał polskich żołnierzy za waleczność niespotykaną wśród innych ludów.
Niestety, prawdą jest także że przy takich okazjach zbyt często i zbyt łatwo traciliśmy najcenniejszą substancję narodową. Działo się to jednak w wyniku błędnych bądź też zdradzieckich decyzji dowódców – „elity politycznej” w danym czasie. To te pseudoelity sprzedały nas zaborcom w XVIII w. Niepotrzebnie wywołano powstanie kościuszkowskie, powstanie krakowskie, powstanie styczniowe i powstanie warszawskie. Nikt nie jest w stanie odmówić bohaterstwa powstańcom, ale same decyzje o ich wybuchu w tak niekorzystnych warunkach było naganne. Powstania śląskie oraz powstanie wielkopolskie miały sens. Były dobrze przygotowane, istniała w miarę korzystna koniunktura międzynarodowa a w związku z tym przyniosły korzyści państwu polskiemu.
To przed wojami Bolesława Chrobrego drżeli wszyscy nasi sąsiedzi. To my złamaliśmy potęgę krzyżacką, która nie miała sobie równych w Europie. To my stanowiliśmy przedmurze chrześcijaństwa, broniąc całej Europy przed zalewem muzułmańskich Turków. To my byliśmy przykładem dla wszystkich ludów walczących o wolność w XIX wieku. To my, powstając z popiołów po I wojnie światowej, odbudowując swoje państwo po 123 latach niewoli i rozdarcia przez trzech potężnych zaborców, pokonaliśmy barbarzyńskich bolszewików chcących podbić europejski kontynent. To my walczyliśmy na wszystkich frontach II wojny światowej, gdzie daliśmy przykład niespotykanego męstwa i odwagi! To my, okupiliśmy walkę ofiarami, jakich nie ponieśli inni. To głównie Polacy przyczynili się do upadku komunizmu.
Świat zawdzięcza nam bardzo dużo. Polacy muszą być świadomi jak wielkich rzeczy dokonaliśmy w czasie naszej tysiącletniej historii. Musimy o tym pamiętać. Nie możemy wstydzić się polskiej narodowości. Bo nie ma czego się wstydzić. Wręcz przeciwnie. Mamy powody do dumy i możemy przedstawić je całemu światu. Nigdy o tym nie zapominajmy!
Musimy pielęgnować poczucie patriotyzmu w sercach wszystkich Polaków, bez różnicy ze względu na wiek, pozycję społeczną, wykształcenie i pochodzenie. Musimy robić wszystko, aby Polacy pamiętali skąd pochodzą i kim są. Trzeba dbać o podtrzymanie narodowej tożsamości poprzez szereg działań, koniecznych dla podtrzymania poczucia polskości w naszym czterdziestomilionowym narodzie.
Zasadnicza sprawą jest wychowanie patriotyczne i proobronne które powinno obejmować wszystkie warstwy naszego społeczeństwa. Oprócz lekcji tych przedmiotu w szkołach, konieczna jest edukacja starszych pokoleń naszych obywateli.
Musimy uczyć szacunku dla naszych narodowych bohaterów. Nie zapominajmy nigdy, ze nasza Ojczysta Ziemia jest przesiąknięta krwią męczenników narodowej sprawy.
Uczmy szacunku dla symboli narodowych, które przypominają nam o chwalebnej przeszłości.
Orzeł Biały, biało – czerwona flaga to nasze znaki, za które oddały życie i zabierały życie miliony Polaków. Jeśli zajdzie potrzeba zabijać będą następni.
Przypominajmy o rocznicach historycznych. Posiadamy wiele, zarówno smutnych, jak i radosnych okazji do świętowania. O każdej z nich należy pamiętać, ze względu na to ze winniśmy uczcić ludzi i wydarzenia stanowiące o wielkości naszego narodu.
Dobrą inicjatywą jest ustanowienie przez Sejm w 2004 roku Dnia Flagi, który jest okazją do przypomnienia Polakom o pochodzeniu i znaczeniu symboli i barw narodowych oraz do podkreślenia związków z Polonią na całym świecie. Niestety jest to tylko kropla w morzu potrzeb. Można zresztą zauważyć, że wiele rocznic patriotycznych jest wykorzystywanych przez rządzących dziś jak i wczoraj polityków do autopromocji swoich ugrupowań politycznych. To całkowicie wypacza sens obchodzenia rocznic ważnych wydarzeń, ponieważ zniechęca szerokie rzesze społeczeństwa do świąt narodowych, które stają się dla nich po prostu kolejnym dniem wolnym od pracy.
Potrzeba nowego, odpowiedniego podejścia do patriotycznego wychowania narodu jest nieodzowna. Musimy ratować ducha narodu, a najlepszym do tego sposobem jest przypomnienie o wielkiej przeszłości, a przez to pobudzanie wiary w możliwy lepszy, przyszły los. Nie zapominajmy także o naszej kulturze narodowej która jest duszą narodu i stanowi o jego tożsamości. Koniecznością jest także zwiększenie sprawności fizycznej nowych pokoleń Polaków i musi mieć to już miejsce od najmłodszych lat. Odwołujmy się do pięknej przeszłości, bo to może przywrócić wiarę naszym rodakom w lepszą przyszłość. Naród, który dokonał tak wielkich rzeczy, nie zginie i nie upadnie na kolana przed problemami i wrogami które są mniejsze niż te z jakimi spotykali się nasi przodkowie.
Tomasz Łydkowski